دکتر ابوالقاسم خوش کنش
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی
“پدر جان من اگر فقط در قاب تصویر توباشم احساس زندگی وحیات می کنم
وگرنه کاملاًتنها وبی کس خواهم بود ومرا جز خداوند فریاد رسی نیست تنها اوست که می تواند شکر گزاری مرا به‌واسطه داشتن توبه توبرساند “.
روز پدرمتعلق به همه پدران دنیاست در واقع روز پدر همان روز مرد است وفرق این روز با روز زن جز این نیست که بگوییم روز مرد ادامه روز زن است اگر چه مرد ابتدای کلمه مردن است و زن ابتدای کلمه زندگی است اما روز پدر وکلمه پدر ابتدای کلمه پدرام است که آغازگرشادی وآرام کنندگی است.
ولی پدر نقش دیگری هم داردو آن تکمیل کنندگی نقش مادر است
نقش پدر در شخصیت سازی در فرزندان بسیار بیشتر از مادر است یعنی هرگاه الگوی پدر در سازمان شخصیتی فرزند مفقود شودکودک موجودی با هویت ناقص خواهد بود که تنها خدا ومادر راداردکه به امر خدا درس خوشحالی وسلامت وصبوریت به فرزندانش می دهد اصلاًجدا کردن این نقشهادرمجموع کار بیهوده ای است وبا سنخیت انسان وناموس خلقت سازگار نیست حتی با وجود انکه در اجتماع پدر ومادر وظایف جداگانه ای دارند لیکن در نهایت باهم توحید میابند ،درست است که نقش پدر در ازدواج فرزندان دخترویا سایر شروط مرتبط باب فقهی دارد اما پدر ومادر نماد صبر وتلاشی هستند که برای فرزندانشان مسئولانه صورت می دهند .پدر عنصری است که در تمام ادیان الهی به عنوان یک پناه مقدس مطرح است وفرزندان در هنگام سختی ها به اووصل میشوندواگر در قید حیات نباشد وخداوند پدیده سازگاری را جای ان قرار داده باشد، به خداوند وصل می شوندواین از عجایب معنویت کاربردی است.
پدر در هر شرایطی از زندگی که باشد پدر است
اهل اشک ریختن نیست اواهل درد وتنهایی به مشگلات فکر کردن است او بارها وبارها هر روز در فرزندانش جاری میشود وتکرار می گردد.
ولی این داستان بشر به همین نکته ودر همین جا خاتمه نمی یابد انسان تازنده است رفیق مصیبت ومصائب پنهان است چه در قالب ونقش پدر وچه در هیات مادر
پدر ومادر بودن دردی است که انرا با هزار درمان نمیشود عوض کرد
درود بر همه مادران عالم چه خوب وچه غیر خوب وسلام بر همه پدران چه خوب وخوشبخت وچه خیر خوشبخت ،اما پدر محل ارامش وپایندگی است وباید قدر انر ا شناخت وبه ان فکر کرد.
